… Σαν σήμερα 4 Φεβρουαρίου του 1843 στις 11 το πρωί, η καρδιά του Αρχιστράτηγου της Ελληνικής Επανάστασης Θεόδωρου Κολοκοτρώνη σταματήστε να χτυπά! Η ιστορία θα έκανε το καθήκον της και ο “Γέρος του Μοριά” πέρασε στο πάνθεο των ηρώων της ελληνικής φυλής για την ανυπέρβλητη Εθνική συνεισφορά του. Ήταν ήδη εβδομήντα τριών ετών και το προηγούμενο βράδυ είχε επιστρέψει αργά στο σπίτι του μετά από δεξίωση στα ανάκτορα των Αθηνών. Για αυτή την ιστορική μνήμη αισθάνθηκα ταπεινά αρκαδικό και πατριωτικό καθήκον και κοινοποιώ πιο πάνω την ανάρτηση της καλής συμπατριώτισσας μου Δημητσανίτησσας Basiliki Antoniadou που τιμά τη γενέτειρα, με την εξαιρετική ιστοσελίδα “Φίλοι της Δημητσάνας”, όπου φιλοξενεί το πολύ σπουδαίο ιστορικό άρθρο του προέδρου της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας Ελλάδας κ. Παναγιώτης Μπένος Πρόεδρος Παναρκαδικής. Ας μου επιτραπεί να προσθέσω επιγραμματικά, πολύ γνωστά στοιχεία για την στρατιωτική- πολεμική ιδιοφυία του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, όπου μαζί με πολλούς άλλους μεγάλους Αγωνιστές που πρωταγωνίστησαν μαζί του, έβαλε ανεξίτηλη την «σφραγίδα» του στην ευόδωση της Εθνεγερσίας, με κορυφαίες στιγμές την Άλωση της Τριπολιτσάς και την Μάχη στα Δερβενάκια. “Τίμησε με τον δικό του ανεπανάληπτο τρόπο, στο ακέραιο και έως το τέλος της ζωής του, τον όρκο που έδωσε το 1818, όταν μυήθηκε στην Φιλική Εταιρεία. Είχε πολεμήσει για την ελευθερία της πατρίδας του επί 49 ολόκληρα χρόνια σε όλες τις κρίσιμες μάχες, έγινε αρχιστράτηγος, έζησε τους δύο εμφύλιους από το 1823 έως το 1825, οι συμπατριώτες του τον φυλάκισαν δύο φορές, τον αποφυλάκισαν την πρώτη φορά για να τους σώσει από τον Ιμπραήμ, και τη δεύτερη (μετά τον αγώνα των δικαστών Τερτσέτη και Πολυζωίδη) τον αποφυλάκισαν για να σωθούν οι ίδιοι από την κατακραυγή της Ιστορίας.
“Και από την άλλη πλευρά -και αυτή η «πτυχή» της ιστορικής του διαδρομής δεν πρέπει, κατ’ ουδένα τρόπο, να υποτιμάται – τασσόμενος «στο πλευρό» του Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια και επιδεικνύοντας υποδειγματικό πολιτικό, υπό την ευρεία του όρου έννοια, ήθος πατριωτικής εμβέλειας, «κατέθεσε» απλόχερα την καθοριστικής σημασίας συνεισφορά του στην τελική, κρίσιμη, προσπάθεια για την ίδρυση του Νεότερου Ελληνικού Κράτους με το Πρωτόκολλο του Λονδίνου, το 1830”. (Βλ. σχετ. ομιλία του Προκόπη Παυλόπουλου – τέως Προέδρου της Δημοκρατίας, σε εκδήλωση της Ακαδημίας Αθηνών προς τιμήν του «Πατριωτικού Ομίλου Απογόνων Αγωνιστών 1821 και Ιστορικών Γενών της Ελλάδας» https://www.protothema.gr/…/paulopoulos-i-stratiotiki…/